سلام به خانواده همیشه مهربانم
محبت بر دوقسم است :مهر نیاز و مهر غنا.
یکی ازسر نقص است ودیگری از سرکمال.
یکی وسیله است ودیگری هدف ومطلوب.
در اولی محبوب چون رفع نیاز می کند،دوست داشتنی است ودر دومی ،چون دوست داشتنی است محبوب است.نه بعلت رفع نیاز ..
در نوع اول مادام که محبوب سود وفایده ای در خور نیاز دارد، محبوب است .در نوع دوم محبوب هر چه کند یا نکند محبوب است. یعنی مهر اولی به فعل است دومی به فاعل . از اولی خودخواهی بر خیزد واز دومی فداکاری.
"گر از دوست چشمت به احسان اوست تو دربند خویشی نه دربند دوست"
اولی محدود ومشروط است دومی نامحدود ونامشروط
اولی موقتی وفنا پذیراست دومی همیشگی وجاودانه
این است که مهر کریمان همیشه ارزشمندتر از مهر حقیران است .
عجیب این است که می توان به محبوب هم مهر نیاز وهم مهر غنا توام با هم داشت.
زیرا مهر به فعل با مهر به فاعل قابل جمع است یعنی می توان محبوب را بخاطر (فعل مفیدش) لطفش بیشتر دوست داشت
مثال:نوع اول: مهر شاگرد به معلم _مخلوق به خالق_فرزند به والدین
مثال:نوع دوم: خالق به مخلوق _معلم به شاگرد_والدین به فرزند
مهر غنا ومحبتش بطور مطلق از سرکمال نیست . زیرا همه ناقصند ونیازمند. از اینروی با ارزش ترین محبت ،محبت خداست به مخلوق وبس.
انسان مهربان چون دلبسته است پس محبت کردن مطلوب اوست در نتیجه وقتی محبت می کند لذت می برد.
انسان مهر طلب چون وابسته است پس محبت کرده وسیله اوست بنابراین وقتی محبت می کند در انتظار نتیجه رنج می کشد.
""""عاشقم بر قهر وبر لطفش بجد وین عجب تر عاشقم بر این دوضد""""
دکتر ابراهیم میثاق