چوک و چوک!... گم
کرده راهش در شب تاریک
شب پره ی ساحل نزدیک
دم به دم می کوبدم بر پشت شیشه.
شب پره ی ساحل نزدیک!
در تلاش تو چه مقصودی است؟
از
اطاق من چه می خواهی؟
شب پره ی ساحل نزدیک با من (روی حرفش گنگ) می گوید:
" چه فراوان روشنایی در اطاق توست!
باز کن در بر من
خستگی آورده شب در من."
به خیالش شب پره ی ساحل نزدیک
هر تنی را می تواند برد هر راهی
راه سوی عافیتگاهی
وز پس هر روشنی ره بر مفری
هست.
چوک و چوک!... در این دل شب کازو این رنج می زاید
پس چرا هر کس به راه من نمی آید...؟
آخرین ارسال های انجمن
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
128 | 5968 | soha |
![]() |
65 | 3161 | soha |
![]() |
32 | 7291 | mokarrame |
![]() |
1 | 810 | golbarg |
![]() |
0 | 542 | golbarg |
![]() |
0 | 502 | golbarg |
![]() |
0 | 491 | golbarg |
![]() |
0 | 489 | golbarg |
![]() |
0 | 450 | golbarg |
![]() |
7 | 1143 | golbarg |