شبِ اول:
عروسکش را هم با خودش بُرده بود،
دخترِ کمسن و سالِ حجلهی مجبور.
شب دوم:
بیوهی بازمانده از هجرتِ هفتم
درگاهِ خانه را محکم
کلون میکند،
وقتِ غروب
رَدِ پایِ مردی بر برف دیده بود.
شب سوم:
سه ماه و دو روز است
نوهی کوچکش را ندیده است مادربزرگ،
دوباره به حضرتِ حافظ نگاه میکند،
راهِ خراسان خیلی دور است.
آخرین ارسال های انجمن
عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() |
128 | 5969 | soha |
![]() |
65 | 3164 | soha |
![]() |
32 | 7291 | mokarrame |
![]() |
1 | 810 | golbarg |
![]() |
0 | 542 | golbarg |
![]() |
0 | 502 | golbarg |
![]() |
0 | 491 | golbarg |
![]() |
0 | 490 | golbarg |
![]() |
0 | 450 | golbarg |
![]() |
7 | 1143 | golbarg |