رفتار
رفتار پاسخی است که ارگانیسم به محرک بیرونی میدهد.به بیان دیگر فتار واکنشی ست که در برابر یک عمل یا کنش بیرونی از موجود زنده سر میزند.این رفتار در انسان پیچیدهتر از سایر موجودات است.دلیل این پیچیدگی فرایندهای ذهنی گسترده و تو درتوی انسان است که روی هم رفته موضوع دانش روانشناسی را تشکیل میدهد.
در علم روانشناسی رفتار کاربرد زیادی دارد و یکی از مهمترین شیوههای کشف بیماریهای روانی کشف از طریق مشاهده بالینی و سنجش رفتار است که از طریق متدهای علمی پژوهشی انجام میگردد. همچنین برروی حالات گوناگون فرد هم نامهایی گذاشته شده که به رفتارهای مختلف خوانده میشوند.
رفتارگرایی
مکتبی که در اوائل قرن ۲۰ در ایالات متحده انجام شد نامش رفتارگرایی بود. همزمان با این مکتب در علم آنروز روانشناسی دنیا مکاتب دیگری بنیانگذاری شده بودند. ۳ مکتب بزرگ و همه گیر آن دوران رفتارگرایی و روانشناسی گشتالت و روانکاوی بودند. رفتارگرایی در میان این ۳ مکتب شهرت بیشتری یافته بود.
بنیانگذار این مکتب واتسون بود که با انتشار «اعلامیه رفتارگرا» تاثیر عظیمی بر روانشناسی بر جای گذارد. این مکتب عقیده داشت که هر پدیدهای با یک محرک آغاز میشود وبا یک پاسخ پایان میگیرد و بهمین دلیل به روانشناسی محرک-پاسخ نیز مشهور شده بود.
برخی از اصطلاحات رفتاری در روانشناسی
* رفتار ایذایی : رفتاریست خرابکارانه و آزارنده که به قصد تخریب یا صدمه زدن و آزاررسانی انجام میشود.
* رفتار خصمانه :رفتاری ست که با کینه و دشمنی همراه است و فرد قصد در اثبات دشمنی دارد.
* رفتار پرخاشگرانه : رفتاریست که فرد در آن حالت تهاجم به خود میگیرد.