* آثار اصلی کمرویی


1- آثار جسمی

- ترس، باعث گرفتگی در گلو یا در اطراف قلب و یک احساس خالی بودن در شکم می‌شود.

- دشواری در گفتار: یک نوع انقباض در قفسه سینه که در نتیجه‌ی آن سخن گفته شده ضعیف، لرزان و جسته گریخته می شود، تارهای صوتی کشیده وسخت می شوند. تن صدا تغییر کرده و سخن با لکنت زبان و نامفهوم گفته می شود.

- انقباضات عضلانی: شخص خجالتی این باور را دارد که دیگران به او نگاه می کنند در نتیجه پاهایش سفت و سخت می شود و در حین ورود به یک مکان دچار اشتباه می شود. (به اثاثیه برخورد می کند، استکان را روی میز واژگون می کند)

- خستگی: احساس ضعف مفرط که ناشی از همان انقباض عضلانی می باشد.

- کندشدن حواس: فرد خجالتی هوشیاریش کم شده و نیز ادراک حسی او کاهش می یابد. به عنوان مثال: یک فرد خجالتی که ناگریز است در مقابل جمع صحبت کند اگر فردی به او نگاه کند در آن لحظه این ترس فقط روی آن متمرکز می شود و تنها آن فرد را می بیند و توجهش بر روی این عامل ترس جلب می شود. به خاطر همین است که سخنران کمرو دائماً فراموش می کند که قبلاً به چه نکته‌ای اشاره کرده است.

اختلالات عروقی: باعث سرخ شدن یا رنگ پریدگی در ناحیه صورت می‌شود که علت آن انقباض یا انبساط رگهاست.

اختلالات ترشحی: ترشح بزاق متوقف شده و لبها شدیداً خشک می‌شوند، تعریق شدیدی درکف دستها و زیر بازوها به وجود می‌‌آید.

2- آثار روانی:

یک فرد خجالتی دائماً احساس دلهره دارد و از این امر پروا دراد که توسط دیگران دست کم گرفته شود. این ترس او را مثل یک پروانه در قفس شیشه‌ای محدود می‌کند. اگر از یک فرد خجالتی ولی باهوش سؤال شود غالباً خاموش می‌ماند مثل این است که او مات و مبهوت شده باشد. در واقع گنگ و گیج خواهد بود. مغزش درست کار نمی کند، می‌خواهد کار کند ولی نمی‌تواند و ترمزهای محکمی او را در جا نگه می‌دارد، بنابراین در پی تعارفات خود را مخفی کرده تا مجبور به مبارزه نباشد.


* علت کمرویی

از نظر روانشناختی عواملی مانند: احساس حقارت (ناچیز و منفور بودن)، عزت نفس پایین، ترس و عدم توانایی مهارت در انطباق با محیط وتنبیه و توهین شدن در دوران کودکی وجود دارند که سبب بروز کمرویی می‌شوند.

اغلب پرسیده می‌شود که آیا کمرویی اصولاً قابل درمان است یا نه ؟ بله مطمئناً اما زمانی که به منشأ اصلی آن پی برده شود و از ریشه بهبود یابد.



*روشهای مقابله با کمرویی:

- عقاید و باورهای غلط خود را تصحیح نمایید.

- تفکیک آنچه حقیقتاً هستند از آنچه که تصور می‌کنید (شناخت نقش واقعی خویش و دوری جستن از نقش خیالی) در واقع شناخت بهتر از خود و یا صادق بودن.

- به حال توجه کنید و گذشته را فراموش نمائید.

- واقع بین باشید و از زندگی در دنیایی که برای خود ساخته‌اید دست بردارید.

- سعی کنید از انزوا و گوشه‌گیری دوری کنید.

- با موقعیتهای جدید سازگاری کنید.

- سعی کنید احساسات و عواطف خود را کنترل نمائید (از طریق استراحت، ورزش و مراقبتهای دارویی).

- آهسته سخن گفتن، به نرمی اشاره کردن با سر و دست و با آرامش خوردن را تمرین کنید.

- ارتباط چهره به چهره داشته باشید.

- در مقابل تمایل به تفکر منفی مقاومت کنید.(سیستم تفکر جایگزین)

- سعی کنید شرایطی را که قبلاً برای شما غیرقابل تحمل بوده کنترل کنید.

- به جستجوی دوستان صمیمی که رفتار تحکم آمیز نداشته و هیچگاه از کمرویی شما سخن نمی‌گویند بپردازید.

- همانطور که نقاط قوت خودتان را می‌پذیرید نقاط ضعف خود را قبول کنید.

- احساس مسئولیت کنید، به آینده بنگرید و از فرصتها به نحو احسن استفاده کنید.

- خوش‌بین باشید و مثبت بیندیشید. مثلاً به جای گفتن خسته شدم بگوئید استراحت بیشتری نیاز دارم.

- سعی کنید از کار کردن و انجام وظایف خود لذت ببرید.

- از مهارتهای اجتماعی استفاده کنید.

- در صورت نیاز با مشاوران و روانشناسان ارتباط برقرار کنید.