کاش می آمدی و از عطر مسیحایی نفست جان مرده ی زندگی را در بطن زمین شناور می کردی.

کاش می امدی و سکوت مرگ بار خفتگان را با اشاره ای چون فریاد در زمین می پراکندی.

کاش می آمدی و از عطر حضورت زمین را سرمست و سر سبز می کردی.

کاش می آمدی و غم دل مردگان و اندوه دلباختگان را به شادی حضورت دگرگون می کردی.

کاش می آمدی و نگاه مات منتظرانت که خیره به راهت مانده را به جمال نورانیت روشن می ساختی.

کاش می آمدی و .......................

چه بگویم که هر چه بگویم اندوه این زمینیان خسته دل را پایانی نیست.

بیا که پایان اندوه دل خسته ی زمینیان آشفته حالی

بیا ای حضور سبز و منجی بشریت بیا که دل تنگیم.........................